Serdecznie zapraszamy na czytanie performatywne tekstów Tadeusza Różewicza 18.XI.2021 godzina 18.00, sala główna WCK!
T. Różewicz towarzyszy nam od I (jeszcze powiatowego) przeglądu w postaci kolejnych spektakli prezentowanych do dziś przez Teatr „Prawie Lucki”. W 2006 r. odbyła się konferencja literacka pt. OKO POETY, w czasie której mogliśmy przeżyć spotkanie z prof. J. Ciechowiczem, a wysłuchać monodramu opartego na dramacie „Stara kobieta wysiaduje” w wykonaniu niezwykłej, pełnej miłości do młodych ludzi- aktorki Ireny Jun oraz obejrzeć plakaty z galerii Włodka Orłosia i odczytać list od Mistrza skierowany do młodzieży „Sobieskiego”.
VI OPMFT był kolejny raz poświęcony jego twórczości Różewicza. Chcieliśmy uczcić jego 90 urodziny.
W czasie wieczornego spotkania będziemy czytać fragmenty dramatów „Dzidzibobo, czyli miłość romantyczna czeka już pod drzwiami”, „Świadkowie, albo nasza mała stabilizacja”, „Akt przerywany”, „Dramat rozbieżny”, „Kartoteka”, „Pułapka”, „Czego przybywa, czego ubywa” oraz „Stara kobieta wysiaduje” oraz utwory poetyckie z różnych okresów twórczości poety. To będzie swoisty kolaż różnych tekstów Mistrza, a tę właśnie technikę często stosował Różewicz. Dzięki takiemu zabiegowi powstanie cykl obrazów świata widzianego OKIEM POETY.
Tytuł naszych działań: Pułapka, czyli różne oblicza Tadeusza Różewicza
Ponieważ w podtytule zapisane zostały „różne oblicza”, będziemy się starali pokazać poetę z wyrozumiałością przyglądającemu się ludziom, poetę- ironistę, poetę „śmieci", poetę- filozofa, „tragicznego świadka epoki”, „wnikliwego krytyka współczesności”, patrzącego czasami zezem, czasami spod powieki. Będziemy patrzeć Okiem Poety, bo ono „patrzy przytomnie. (…) Poeta wie, że czasem życie zasłania to, co jest większe od życia …), by móc mówić do naszego odbiorcy: Ty też możesz To zobaczyć. Zatrzymaj się. Zamknij oczy. Popatrz…” (dr Joanna Lisiewicz)
Czytanie? Tylko czytanie? Nie, przecież aktor ma do dyspozycji różne środki wyrazu: gest, mimika twarzy, układ ciała. Może czytać na stojąco, na leżąco albo i na plecach własnych.
Jak mówi Różewicz:
sam wynalazek czytania na plecach własnych został sporządzony według starych recept
z początku XX wieku,
na długo przed teatrem na drzewie wiadomości złego i takiego sobie.
Czyż nie można wielkiej improwizacji wygłaszać w łóżku, na leżąco
w wypadku zapalenia szczytów płuc (i mózguff)
tym bardziej wolno w łóżku czytać na stojąco!
w dodatku przez łóżko bohatera "Kartoteki" przewija się cała falanga nienasyconych twórców teatru: zamkniętego, amatorskiego, otwartego; teatru tańca, słowa, gestu, okrucieństwa; rapsodycznego teatru na wodzie, pod wodą oraz wszelkich innych teatrów…
Tak więc zapraszamy do tworzenia na oczach widzów i z ich udziałem. Sztuki w trzech aktach tajnych i fajnych, absolutnie scenicznej. Scena, widownia, krzesła, światła itd.- wszystko do dyspozycji aktorów przekazujemy ☺
A oto wspaniała „galeria” czytających , do której dołączyć może każdy chętny:
Marta Kalmus-Jankowska, Piotr Jankowski (Teatr “Wybrzeże”), Katarzyna Wojasińska (Teatr Muzyczny), Maksymilian Pluto-Prądzyński, Aleksander Sajewski, Grzegorz Szlanga, Michał Stachowski, Joanna Lisiewicz, Marek Wenta, Monika Płomin, Mieszko Weltrowski, Natalia Szotrowska, Oliwia Plichta, Łukasz Piekut, Lucjan Romanek…