Kinga Baranowska - himalaistka
Urodziła się 17 listopada 1975 roku w Wejherowie. Ukończyła Liceum Ogólnokształcące w Wejherowie, a następnie studia geograficzne na Uniwersytecie Gdańskim. Jest himalaistką - zdobywczynią ośmiu ośmiotysięczników. Jako pierwsza Polka znalazła się na ośmiotysięcznikach Dhaulagiri, Manaslu i Kanczendzondze.Członkini kadry narodowej Polskiego Związku Alpinizmu (wspinaczka wysokogórska), a także członkini zarządu Klubu Wysokogórskiego Warszawa, z wykształcenia geograf i ekonomistka. Aktualnie mieszka w Warszawie. Realizuje stworzony przez siebie program "Kobieca Korona Himalajów" czyli zdobycie wszystkich 14 ośmiotysięczników. Jest to program sportowy zakładający wejścia bez używania dodatkowego tlenu z butli.
Wspinaczkę rozpoczęła w 1994 roku. Po rozpoczęciu studiów ukończyła kurs skałkowy i tatrzański, jako członkini Trójmiejskiego Klubu Wysokogórskiego. W 2006 roku przeprowadziła się do Warszawy, gdzie zapisała się do Warszawskiego Klubu Wspinaczkowego oraz ukończyła tatrzański kurs wspinaczki zimowej, wstąpiła również do zespołu HiMountain. Od 2007 do 2012 roku była związana z Alpinus Expedition Team. Później trafiła do kadry narodowej Polski we wspinaczce wysokogórskiej.
Pierwszą wyprawę w Himalaje odbyła w 2003 roku - zdobyła wtedy szczyt Czo Oju na granicy Tybetu i Nepalu. Rok później brała udział w wyprawie na Szczyt Zwycięstwa w górach Tienszan. W 2006 roku jako druga Polka w historii stanęła na szczycie Broad Peak w Karakorum. W czerwcu 2007 roku zdobyła najwyższy szczyt Ameryki Północnej - McKinley, już w lipcu stanęła natomiast na szczycie kolejnego ośmiotysięcznika - Nanga Parbat. Kilka miesięcy później podjęła próbę wejścia na Dhaulagiri od strony północno-wschodniej, jednak musiała zawrócić 100 metrów przed szczytem.
W 2008 roku jako pierwsza Polka w historii stanęła na dwóch ośmiotysięcznikach: Dhaulagiri (8167 m n.p.m.) oraz Manaslu (8156 m n.p.m.). W maju 2009 roku zdobyła swoje najwyższe jak dotąd osiągnięcie - szczyt Kanczendzonga. Dzięki Baranowskiej Polska została pierwszym krajem, którego przedstawicielki zdobyły wszystkie szczyty o wysokości ponad 8000 m.
W 2010 roku wraz z Piotrem Pustelnikiem stanęła na dziesiątym szczycie świata - Annapurnie. Brała również udział w wyprawie, której celem było K2. Ze względów pogodowych nie udało się jednak zdobyć szczytu. W 2012 roku Kinga Baranowska stanęła na Lhotse (8516 m n.p.m.), czwartym co do wysokości szczycie świata.
- Wejścia na wierzchołki ośmiotysięczników:
- 2003 - Czo Oju (8201 m)
- 2006 - Broad Peak (8048 m)
- 2007 - Nanga Parbat (8125 m)
- 2008 - Dhaulagiri (8167 m)
- 2008 - Manaslu (8156 m)
- 2009 - Kanczendzonga (8598 m)
- 2010 - Annapurna (8091 m)
- 2012 - Lhotse (8516 m) - trzecie polskie kobiece wejście, pierwsze bez używania tlenu z butli
- 2015 – Gaszerbrum II (8035 m).
Nagrody:
- 2007, 2008, 2009, 2010 – w ścisłym finale Nagrody Środowisk Wspinaczkowych „Jedynka”
- 2008 – Kobieta Roku miesięcznika „Shape” w kategorii „Kobiety, które zmieniają świat”
- 2009 – nagroda „Kolosa 2008” w kategorii „ALPINIZM”, za zdobycie w ciągu jednego roku dwóch ośmiotysięczników: Dhaulagiri oraz Manaslu
- 2009 – Nagroda Ministra Sportu za wspinaczkę na trzeci szczyt świata
- 2017 - Tytuł ,,Mistrz Mowy Polskiej'' - laureatka XVII edycji plebiscytu na najlepiej mówiących Polaków